Mode On Kırmızı Don :)

Edebini bozduğum için özür dilerim sevgili okur ama ben bir parça argoyu seviyorum biliyorsun :)
Yoo kırmızı donlar giyelim şanslanalım muhabbeti için 31 Aralık'ı bekliyoruz o ayrı :D
Ben, kışın kendini iyiden iyiye hissettirdiği bugün, çektim puantiyeli pijamamı oturuyorum sıcacık :)

Severim puantiyeyi.. severim salebi ve tarçın kokusunu.. bazen tarçını katıcak bir yer olmasa bile açar koklarım kavanozunu, bazen de odunumsu çubuğunu sincap gibi kemirirken bulurum kendimi :)

Evren hiç beklemediğim anda ihtiyacım olan şeyleri bana gönderiyor saolsun.

Evelsi gün çok kadim dostum Şengül'den telefon aldım. 2 gün izinliyim, Duygu da İzmir'e gelmiş(hani Çanakkale'ye tayini çıkan liseden dostum) biz müsaitiz ama sen çalışıyorsun, bir akşam ayarlayalım da görüşelim bari dedi. Ben de ben işten ayrıldım diyince, şaşkınlıkla üzülerek ama bir o kadar da görüşmemiz için fırsat doğduğundan sebep sevinç çığlığı atıldı :)

Malum Duygu'nun bebeği Doruk var ve bizim buluşmalarımız illaki evde olmalı, saatlerce oturulmalı, dilediğimizce kahkahalar atılmalı ve adamakıllı hasret giderilmeli biz öle samimiyeti olmayan mekanlarda, sandalye tepelerinde 1-2 saat edilen sohbetlere alışamadık bir türlü :)

12 yıldır bu hep böyle :)

Dün kızlarla birlikteydik. Duygu'nun eski enerjisinin olmaması beni üzdü biraz. Malum görevi nedeniyle gurbette (ki o gurbet dediğimiz şehir eşinin, aynı zamanda Duygu'nun ananesinin memleketi, hem de üniversiteyi okuduğu şehir, buna rağmen çok zorlanıyor) ve yeni doğmuş bir bebeği var. Çanakkale'nin ücra bir ilçesinde donanımsız bir devlet hastanesi ve personel azlığı nedeniyle sırtına yüklenen bir ton görev. Bunun yanısıra mesleğinin getirmiş olduğu dayanılması güç zorluklar :( 

Uzun zamandır haberleri takip edemiyordum bu olayı da duymamıştım. Çanakkale Yenice taraflarında çocukları taşıyan bir minibüs sanırım, devrilmiş ve tüm yaralılar arkadaşın görev yaptığı hastaneye getirilmiş. Doktorundan, hemşiresine tüm sağlık personelinin ağlayarak gözyaşları içinde ettiği müdahaleyi anlattı. Benim bile tüylerim diken diken oldu dinlerken ve yazarken :S

Gözüne kum dolan, çenesi yamulmuş, damağı yırtılmış, bir tanesinin nerdeyse beynini görecek şekil olmuş çok acı şeyler anlattı nitekim 3 küçük miniği kurtaramamışlar bu olay da onu çok fazla sarsmış :S Allah gerçekten zorlu görevleri olanlara güç kuvvet versin. Ben bazen düşünürüm Fulya nie sayısal seçtin madem okumıcaktın; hem bütün sınıf arkadaşların hemşire, öğretmen ve mühendis olmuşken sen nie bunu seçtin ama yok kişi kendine en uygununu seçiyor bence :) Allah utandırmasın ve bu yönde aldığım karardan hayatım boyunca pişman etmesin. Yani arkadaşlarımı dinledikçe meslek yaşantılarını yok ben kendime en uygun şeyi seçmişim gerçekten diyorum :)

Yani geçen gün kaybettiğim işime üzülme fırsatı bulamadım henüz; yaşadıklarım, dinlediklerim, duyduklarım ve iş hayatından artık yorgun düşmüş özellikle ablam dahil olmak üzere tüm çevrem Fulya kapat çeneni ne güzel kış günü işten çıktın otur evde işte sıcacık keşke bize de bir tatil verseler die hayıflanırken ben ayy işimi kaybettim die üzülsem çevreme ayıp olacak ben de sesimi çıkaramıyorum ama şu an evde oturuyor olmayı diil işimin başında yoruluyor belkide soğukla mücadele ediyor olmayı daha çok isterdim hayat öyle daha keyifliydi benim için :)

İnsanın başına gelen her durumun bir sebebi olduğuna inanıyorum ben, o nedenle durumun tadını çıkarmaya çalışıyorum.. ee öleyse ..

kırmızı pijama+salep+kitap= mutluluk 

demek bugün benim için  :)

Not: Ben bu postu hazırlarken kapı çalar ve Allah kabul etsin ki bir komşumuz aşure getirir ve mutluluk daha da perçinlenir :)