29 Mayıs 2010 Cumartesi

Hayat Ne Garip :(

Dün ailecek çok üzücü şeyler yaşadık.

Ablamın evine gitmiştik temizlik yaptık bazı şeyleri yerleştirdik.Çok yorulduk ve eve bir an önce gelip uzanmaktı hayalim.

Eve girmeden,alt katımızda oturan anneanneme bir uğrayayım dedim.

Anneannem 78 yaşında filan.Kalp,tansiyon,şeker hastası bir de beyninde kan pıhtılaşması gibi bir sorunu var yanlış söylemiyorsam.Sürekli içtiği kalp ve beyinle ilgili hapları vardı yani.Ara ara oluyor bu durumu yaşadık daha önceden de.

Her seferinde üzülüyoruz,bişi olmasından korkuyoruz ama şükür eve geri geliyor.

Uğradığımda yatıyordu,soğuk terler döküyordu.Lavaboya gitmek istedi ki biz yığılıp kalacağını bildiğimizden kaldırmak istemedik.İlle kalkmak istedi kaldırdık ve yine yığılıp kaldı.

Neyse dayım ambulans filan çağırmıştı,geldiler.

Adi doktor(ben bu meslek grubundan nefret etmekle çok isabetli bir karar vermiş olduğumu bir kez daha gördüm,bi kaç doktor haricinde sanırım tüm doktorlardan nefret ediyorum)eve girer girmez anneanneme bakacağına evdeki insanları saydı.

Ne bu kalabalık diyecek aklı sıra.Sonra bir komşumuza,daha gelen var mı,buyrun buyrun gelin, daha çağırın insanları filan die kalp kırıcı laflar etti.

Hastanın başı kalabalık edilmez,heleki hasta nefesten sorun yaşıyorsa rahat nefes alabilmesi için başına kimsenin toplanmaması gerekir bunu bende biliyorum cahil değilim ve herşeyden önce anneannemin sağlığı bu kadar kötü bir durumdayken gerekirse insanları evden de kovarım,kuru kalabalık yapmayın annneanmem nefes alamıyor,toplanmayın başına derim yani.Bizim burada komşuluk var;insanlar iyi günde de yardıma koşar gelirler kötü günde de koşar gelirler.

Evin içi evet kalabalıktı ama annneannemin başı kalabalık değildi.Yani bu terbiyesiz adamın işini yapmak yerine böyle yapması hiç hoş değildi.Hepimiz şok olduk böyle bir tutum karşısında.Bu sinirli doktorun böyle oyalanacağını,zaten gergin olan ortamı daha da gereceğini bilsek ambulansla değil de bir taksiyle giderdik ki taksiciyi de kapıdan geri yolladık ambulans geliyor siz gidebilirsiniz die.

O an doktora,"insanları sayacağına hastayla ilgilensen" diyecektim ama sustum kadın orda can derdinde bu hayvan herif insan sayıyor.Böyle bir doktora da ilk kez rastlıyorum ve bu adam ambulansta görevli düşünebiliyonuz mu.Adamın yaşıycağı varsa da ortamı gerip adamı gebertir böyle doktorlar.

Neyse gerzek herif sonunda işini yaptı ve anneannemi ambulansa koydular şükür.Bu seferde ambulans bi 10 dk kadar kapımızın önünde bekledi.Ben doktor değilim bilmiyorum adamların vardır bir bildiği elbette  ama benim bildiğim ambulans gelir,hastayı alır,naniii naniiii acil bir biçimde gider.Bu kapımızın önünde beklemeye gelmiş heralde.Bu da bir komşunun dikkatini çekti camı vurdu,doktor indi noldu dedi.Siz neden hala gitmiyorsunuz dedi komşumuz kızdı.Adam da cevap çok;ben dedi yolda gidene kadar burada müdahale ediyorum.Hem gidip hem müdahale edilemiyo galiba :S Neyse ambulans duruyo hareket ettiği yok kapıda açıktı annanemi bir kez daha öpebilir miyim dedim ne gerek var çok lüzumsuz dercesine bir bakış baktı.

Ben de hastaya moral olacağını söyledim hem de anneannemin kokusunu içime çekmek istiyordum o an.Ben gün içersinde kendisini çok öpen, özelliklede kafasından öpüp kokusunu içime çekmeye bayılan bir torunum :(

Doktora kokusunu alayım bir kez diyemedim o öküz ne anlar bundan.

İyi dedi öp.

Girdim öptüm ve ambulanstan inerken adama dönüp "siz de çok sinirlisiniz" dedim öküz gülümsedi de içim rahat etti(yoksa annanem kötü bir doktorun elinde kalacak die üzülüyordum)yani ben anlıyorum işi çok zor kimbilir bizden önce eline nasıl bir hasta düştü.Elinde biri can verdi belki de,kimbilir nasıl psikoloji içerisinde adamın dengesi bozulmuş belli.Ona da hak veriyorum ama bizim de orada canımız gidiyor al git hastayı müdahaleni yap napıcaksan yap yani.

Bozyaka SSK hastanesine götürmüşler akşam 22:00 gibi teyzemle gittik.Biz hastaneden girer girmez bir ışık gözümü aldı ambulanstı.Arkamdan geliyor sandım yol verecektim arkama dönüp baktım.

O sırada da bahçede eniştemle karşılaştık şimdi çıktılar dedi.

O dönüp baktığım ambulansta meğersem anneannem varmış ve Dokuz Eylül Üniversitesine sevketmişler.Üniversiteye gidiyorsa durum tehlikeliydi gerçekten.

Çok şükür bilinç yerinde konuşup el sallıyo filan ama kalbi bu sefer gerçekten teklemeye başladı.Nabzı 20 lere filan düşmüş galiba bilmiyorum yalan olmasın.

Kalp pili takılması gerekiyornuş bu nedenle Dokuz Eylül'e sevketmişler.Tansiyon problemini halledip takmaları lazımmış şu an tansiyonu dengelemeye çalışıyolarmış.Bu arada diyalize girecekmiş :(

Bizim ailede şeker hastalığı var bu sebeple hayatını kaybeden insan bile var die daha önceden bahstemiştim.

Benim dayım da diyalize giriyor,o da şeker hastası.

Annem de şeker hastası benim.Off için sıkıldı;anneme ayrı üzülüyorum,dayıma ayrı,anneanneme ayrı,kendim içinse şeker hastalığına çok meyilli biri olduğum için endişeleniyorum.

Not:Bugün benim doğum günüm ve ben ilk defa önceden bir post hazırladım.Duygularımı anlık paylaşan biriyim önceden post hazırlamazdım hiç.Aptala malum olurmuş.Düğün hazırlığımız var die eveli gece hazırlamıştım o postu otomatik yayınlanacaktı.Sizin anlıcağınız bugün o posttaki gibi gamzelerim filan yok :(

Dua edin olur mu?

3 yorum:

Adsız dedi ki...

gecmis olsun Allah acil sifalar versin

Bekir Birincioglu dedi ki...

GECMIS OLSUN, ACIL SIFALAR DILERIM..
SAYGILAR

VOLKAN - KALDERA dedi ki...

Hiii diye diye okudum canım, büyük geçmişler olsun :/