8 Şubat 2017 Çarşamba

Göğüs Küçültme Ameliyatı-Mamoplasti ile Değişen Hayatım


Merhaba blog dostlarım uzunca bir aradan sonra yeniden merhaba..
Bir gün buralardan ayrıldığımda dönüşüm hep muhteşem olacak derdim ama dönüşümü muhteşem yapacak hiç bir oluşum da olmazdı hayatımda. Fakat bu sefer dönüşüm hakikaten muhteşem oldu :)

Şimdi geliyorum mevzuya; çok iyi hatırlıyorum seneler önce şu postta size kendimle ilgili bir ameliyat kararı aldığımdan ve o ameliyat gerçekleşirse size anlatacağımdan bahsetmiştim.

Hiç unutmuyorum 2013 yılında çok radikal bir karar alarak kendime doğum günü hediyesi olarak 29 Mayıs günü'ne doktordan randevu almıştım. Göğüs küçültme ameliyatı için plastik cerrahtan alınmış bir randevuydu bu. 




Bu ameliyatı olmaya nasıl karar verdim?
Aslında yaşım çok ileri diil tabi; ergenlik döneminde çok fazla sıkıntı yaşamadım, çocuktum çok fazla bir sıkıntısını çektiğimi hatırlamıyorum ama genel olarak sıkıntıları 25-30 yaş arası dönemde yaşadım diyebilirim. Bu ameliyat estetik olduğu için bunu devlet karşılamıyordu ve bunu özelde yaptırmak çok külfetliydi. Şahsen çalışmayan benin bunu özel hastanede yaptırması sittin sene mümkün olmayacak bir şeydi :) şu an bile bu ameliyatı olmak özelde 6-7 bin liralardan filan başlıyor. Silikon taktırmaktan daha külfetli bir operasyon olduğunu bilmenizi ister, küçük memikli ve bundan şikayet eden "ayy keşke benimki de büyük olsa, keşke silikon taktırsam" diyenlere oturun lan oturduğunuz yere inanın öylesi daha güzel derim :)

Tam tarihini bilmiyorum ama sağlık politikasında çok sevindirici bir gelişme olmuş ve göğüs küçültme ameliyatları artık estetik olmaktan çıkıp belirli bir ölçüyü geçtiğin takdirde sağlık sorunu olarak kabul görüp devlet tarafından ücretsiz yapılmasına karar verilmişti. Ben en fazla 4-5 yıldır filan devlet hastanelerinde ücretsiz olduğunu biliyorum. İşte bu sevindirici gelişmeden haberdar olduktan bir sene sonra filan ciddi ciddi bu ameliyatı olmaya karar vermiştim.

Beni bu ameliyatı olmaya iten belli başlı sebepler nelerdi?

  • Olduğundan kilolu görünmek.
  • Kilolu görünmenin getirdiği özel hayatta beğenilmeme durumu ve bu durumun getirdiği psikolojik sorunlar.
  • Dik duramamak.
  • Kambur duruş; füze gibi dursanız bir acayip oluyorsunuz çünkü :)
  • Bende varolmayan fakat ileriki yaşlarda beni bekleyen bel ve sırt ağrıları
  • İstediğin gibi kıyafet bulamamak(kavuşmuyor düğmeler durumu) kıyafet konusunda çok ciddi sorunlar yaşamış ve ablamın düğün zamanı üst beden olmadığı için abiye bulamayıp ben düğüne gitmeyeceğim bile demiştim :)
  • Özellikle gömlek ve elbiselere hasret kalmak.
  • Afedersiniz ama herkes gibi hoşuna giden dantelli, rengarenk, çeşit çeşit, ucuza iç çamaşırı alamamak(ben yıllarca Kom markasının özel, küçültücü ve çok pahalı olan tek bir model çamaşırını kullanmak zorunda kalmıştım) Çarşı pazardan ucuza çamaşır alanlara imrenirdim hep.
  • Bu konuda çok sıkıntı yaşamadım ama özellikle yaz aylarında pişik, kızarıklık gibi çok nadir de olsa son zamanlarda sıkıntı olmaya başlamıştı.
  • Üst taraf kilolu göründüğü için kadrajlara küsüp fotoğraf bile çekilememek.
  • Yolda yürürken nadir de olsa sapık ve hayvani bakışlara maruz kalmak. Dolayısıyla başınızın belaya girme olasılığının yüksekliği.
gibi gibi şeylerdi.



Ameliyatı olmaya karar verdikten sonraki süreçte  neler yaşadım?
Bu süreç benim için çok yorucu ve zor bir süreçti. Hatta 3 sene gibi bir zaman kaybım oldu. Ama bu  kesinlikle benim talihsizliğimdi buna emin olabilirsiniz. Böyle bir ameliyatı olmaya karar verenler benim bu yaşadıklarımı yaşayacağınızı sanmıyorum. İçiniz ferah olsun(bu kısmı mamoplasti ile ilgili google'da araştırma yapanlar için yazdım)

Hani az önce dedim ya doğum günümde kendime hediye vermiş ve ilk randevumu bir devlet hastanesinde erkek bir doktordan almıştım. Orta yaş üzeri olduğu için tecrübesi de iyi olur diye düşündüğüm bir doktordu.

Doktor şikayetimin ne olduğunu sormuş, ben de şikayetlerimi sayıp küçültme kararı aldığımı söylemiştim. O günü hiç unutmuyorum. Çalışıyordum ve işyerinden izin alıp gitmiştim. Çok radikal bir karardı benim için.

Doktor sadece karşıdan bakıp "evet çok büyükler, kurula girerszin eğer o belirli ölçüyü geçersen ücret de ödemezsin, ben şimdi seni deftere kaydediyorum, biz seni arayacağız ameliyat günü için" diyerek beni yollamıştı.

Deftere kaydetmek nedir lan?
Koskoca ülkede, devletimin hastanesinde hastayı kaydedecek bir sistem yok muydu?
Bu absürtlüğü duyunca anlamalıydım aslında bu işte bir tuhaflık olduğunu ama inanın insanların bu kadar kötü olabileceğini tahmin etmiyordum.

Aradan 3 ay geçti. Beni ne arayan var ne soran.

İşyerim iflas edip kapanınca evdeydim artık ve dur bakalım hastaneden ses seda yok ben bi tekrar gideyim doktoruma dedim.

Doktor beni tanımayarak tekrar şikayetimin ne olduğunu sordu. Ben de kendimi hatırlattım ben zaten 3 ay önce geldim ve sizden ameliyat tarihi için aramanızı bekliyordum aramadınız, beni unuttunuz mu dedim. Olur mu öyle şey dedi biz her hastayı deftere kaydediyoruz. Sıra sana da gelecek! ama çok yoğunuz, senden daha önemli hastalar var, kanserli insanlar var, önceliğimiz onlar, sen arada gelip kendini hatırlat.
O kadar hassas ve ince düşünceli biriyim ki bir hekimin ve başka hastaların vaktini çalmamak için sürekli gidip kendimi hatırlatmamın abes kaçacağını düşündüğümü söylemiştim. Ayıp olmaz mı demiştim. Olur mu öyle şey geleceksin tabi demişti. 

İnanır mısınız o doktora 2 sene boyunca 3 ay aralıklarla gittim. Beni ultrasona yönlendirmeyi üçüncü gidişimde akıl edebilmişti ki ultrason sonucunda göğüsler ultrason cihazının bile derinliklerini göremeyeceği kadar büyükler neticesi çıkmasına rağmen hala bana sıra gelmiyordu. Allah korusun göğsümde bir kitle filan olsa cihaz bile bunu tayin edemeyebilirmiş öyle bir büyüklük ve derinlik düşünün yani. Birgün bu doktorun beklentisinin para olduğunu ve beni oyaladığını hissettiğim anda Sağlık Bakanlığı'na şikayette bulundum.
Bakanlıktan geri dönüşler aldım. Bir kaç kez telefon açılmış ve şikayetimin üzerine durmuşlardı. Bunu o doktorun benim gibi başka insanları da oyalayamaması için bir vatandaşlık görevi olarak yerine getirmiştim.

Neyse başka hastane mi yoktu?
Bir başka hastaneden bu sefer benim durumumu daha iyi anlar diyerek bayan bir doktordan randevu almıştım. O doktor da bana karşıdan bakıp Fulya'cım evet göğüslerin gerçekten büyük bu ameliyatı olman gerekir fakat bu kilo ne diyip bakmıştı gözlerini belerterek. Önce kilo vermelisin diyerek diyetisyene gitmemi söylemişti.

O hastaneden de ümidi kesmiştim. Ama İzmir'deki tüm devlet hastanelerinde şansımı denemeye ve bu ameliyatı olmaya kararlıydım. Bu hüsranlar beni biraz bu işlere ara vermeye itmişti. O sıra zaten nişanlım olacak insanla tanışmıştım ve bu durum aklıma bile gelmedı bir sene kadar.

Nihayetinde geçtiğimiz ağustos ayında babam anjiyo olacağı Yeşilyurt Devlet Hastanesi'ndeydik(yeni adıyla Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi yani)

Hastaneye sürekli gidip geldiğim bir sıra dur ya gelmişken bu hastaneyi de deneyeyim sırada burası var zaten diyerek randevu almaya girdim. Normalde randevularımı internet üzerinden kendim alırdım oysaki. Sekretere plastik cerrahtan göğüs küçültme için randevu istediğimi söyleyince istediğiniz bir doktor var mı dedi. Ben de "hiç araştırmadım yeter ki bana sıra gelsin" demiştim. 

Herkes şu doktoru methediyor diyerek bana bayan bir doktordan randevu verdi. 
Allah iyi insanlarla karşılaştırsın diyoruz ya gerçekten de öyle.
Mucizemi gerçekleştiren o mükemmel doktorla karşılaşmıştım nihayet.
Doktoruma sadece göğüslerimi küçültmek istediğimi söyledim ve inanın küçültmek için geçerli sebeplerimi söylememe gerek bile görmeden beni hemen ultrasona yönlendirdi. Sonuçların temiz çıkarsa seni havalar soğusun hemen ameliyat ederim, gerçekten çok büyükler ve devlet seninkini karşılar ücret ödemene de gerek kalmaz diyince dünyalar benim olmuştu. Üstelik bu doktora gittiğimde de aynı kilodaydım. Beni diyetisyene gitmen gerekir diye başından savmamıştı. Hele ilk doktorum gibi iki sene boyunca oyalamamıştı.

İşte o an gerçekten sevinçten ağladım. Bana hemen o gün ekim ayına yani iki ay sonrasına ameliyat tarihi verdiklerinde şok olmuş benimle dalga geçiyorlar sanmıştım. Hatta bana ameliyat tarihini veren asistan doktor şu gün sizin için uygun mu, 2 ay bekleyebilir misiniz diye yazık sanki çok bekletiyormuş gibi mahcup olarak sorduğunda ne uygun musu tabi ki uygun evett evettt evetttt diye defalarca tekrarlamıştım. Hatta inanamayıp bakın gerçekten beni o gün ameliyat edecek misiniz, bi aksilik çıkmaz değil mi diyerek sorunca tabiki de diyerek benim bu garip sorularımı anlamayarak bakmıştı suratıma. Yazık benim başka doktorlardan ne çektiğimi ne bilsindi :)

Gören de nikah masasında hayatımın en anlamlı çığlığı olan Evet'i basıyorum sanırdı, öyle bir mutluluktu yaşadığım. 


13 Ekim ameliyat günüydü ve ameliyattan bir hafta önce hastaneye yatış, ameliyata hazırlık, tahliller vs gibi işlemler için hastaneye gitmem söylenmişti. Yazın o iki ay nasıl geçti anlamadım bile. Heyecanla bekledim ve o gün geldi çattı sonunda. Ağzımda çıkan aft nedeniyle enfeksiyon kapma riskinden dolayı bir hafta ve doktorumun yoğunluğundan dolayı da bir hafta daha olmak üzere iki kez ertelendi ameliyatım.

25 Ekim işte o büyük gün geldi çattı. Narkozu almam, bayılmam, ayılmam inanın su gibi akıp geçti. Şaka gibiydi ama ben artık bu ameliyatı olabilmiştim şükürler olsun ki.. inanın benim için en kolay süreç ameliyatı olduğum süreçti :)



Ameliyattan sonraki süreçte neler yaşadım peki?

  • Yeniden doğmuş gibi oldum.
  • İstediğim gibi kıyafetler alabiliyorum
  • Tartıda direk 5 kilo gitti(ameliyattan önceki ve sonraki gün tartılmıştım merakımdan)
  • Artık dimdik göğsümü gere gere durabiliyorum.
  • İnsanlar sen zayıflamışsın dediklerinde mutlu oluyorum hayır zayıflamadım ameliyat oldum diyorum. Mide küçültme ameliyatı mı dediklerinde hayır göğüs küçültme ameliyatı diyorum ve suratlarındaki o şaşkınlık ifadesini izliyorum. Siz siz olun kimseyi kilolu diye yargılamayın neyin ne olduğunu bilmediğiniz durumlar olabilir gerçekten. Ve size kimse ben aslında kilolu değilim göğüslerim büyük diyemeyebilir.  
Ameliyatın riskleri neler?
Benim en önemsediğim risk tabiki de;

  • Bekar olduğum için ileride anne olduğumda bebek emzirememe durumu
  • Ve tabi ki her bayan için geçerli olan his kaybı
Haftaya kontrolüm var. İşin açığı emzirme durumunu ben de bilmiyor ve merak ediyorum. Ameliyat sonrası emzirip emziremeyeceğim kesinleşen bir durum mu yoksa bu ancak ilerde tayin edebileceğim bir durum mu bunu soracağım.

Eğer Allah nasip eder de anne olursam bir gün ve emziremezsem üzülürüm tabi ama aptamiller, milupalar yiiyiversin artık ne yapayım :)

Sol göğsümde his kaybı var. Yani göğüs ucu kaşınıyor ama kaşınma hissini geçiremiyorum, nerenin kaşındığını bulamıyorum gibi tuhaf ve size tam olarak ifade edemediğim bir duygu. Bu durumu da doktorumla konuşacağım ama benim için önemi ve zorluğu yok. 


  • Bir de bu ameliyatı olacak olanlarda estetik kaygısı olur mu bilmem ama dikiş izleri var şu an. Doktorum sen beyaz tenlisin, 1 seneye kadar sende iz bile kalmaz demişti ama kalsa da bu da benim için önemli diil. 
Bende durumlar şimdilik böyle. Artık daha sık görüşmek üzere hepinizi sevgiyle kucaklıyorum :)

16 yorum:

Adsız dedi ki...

Geçmiş olsun fulya, yorumbırakın demişsin bem de bırakayım dedim;)) narsistanbul ben, değişim muhteşem olmuş gerçekten.

Arzu dedi ki...

merhaba, gecmis olsun, ne iyi etmissiniz. Saglikla, mutlulukla, sevgiyle kalin...

Kiremithanem dedi ki...

Her nimeti bir külfeti bir güzelliği vardır yazınızı okuyup biraz kendimi sizin yerinize koymaya çalıştım göğüs kısmı büyük olan bayanların çektiği sıkıntıyı köyde annelerimize bakarak anliyordum oysa çok şükür ki siz öncelikle sağlığınız ve psikolojiniz için zor ama başarı ile sonuçlanan bir deneyim bir değişiklik yaşamışsınız eminim kendini sevmek herkesin sevmesinden daha önemlidir özellikle bir bayan için.Mutluluklar diliyorum Fulya hanım bundan sonraki hayatınızda s1a,çok geçmiş olsun sevgiler💕

Özlem (ybgbb) dedi ki...

yorum bıraktım ama hata verdi kaydetmedi galiba, gözünüz aydın geçmiş olsun, buraları boş bırakmayın lütfen.
ayrıca başınızdan geçen nişan olayı için de hayırlısı olmuştur inşallah çok daha mutlu olursunzuz...

Girls On Blog dedi ki...

Fulyacim gelmis gecmis olsun,hem ameliyat icin hem de nisanlilik icin:)
Daha cok yaz-opuyorum.
Rengin abla:)

Nil dedi ki...

Ben de bu ameliyatı düşünüyorum. Ama şu anda ertelemek zorundayım. Kıskandım sizi. Tebrik ederim.

özlem dedi ki...

girip çıkıyoruz aslında ama işte insan bir iki kelime yazsa gerçekten güzel olur dimi :) geçmiş olsun harika bir değişim olmuş inşallah ufak tefek sıkıntılarınız da geçen herşey gönlünüz ce olsun hersey de bir hayır vardır

Kampanya Takipçisi dedi ki...

Çok geçmiş olsun, gözün aydın 😉

Adsız dedi ki...

Ben de burdayım.😊 sağlık konusunda devlet hastanelerinin özel hastanelerle yarıştığı günleri gördük.Hep beraber daha güzel görmek dileği ile... Çok sevindim senin adına ve bu dertten muzdarip olup senin gibi sittin sene ben bunu olamam diyerek uzulenler için çok açıklayıcı bir yazı olmuş. Ellerine,yüreğine sağlık ❤

avucumda gözyaşım ... dedi ki...

Merhaba öncelikle hayırlı olsun yeni görüntün çok iyi bende devlette ameliyat olucam inşallah heyet raporu onaylandı doktor gün bildirecek bekliyorum sana sunu sormak isterim ameliyat sonrası sütyeni hastane verdim i kendin mi aldın

Fulyanna dedi ki...

Avucumda gözyaşim yok onu kendiniz temin ediyorsunuzm

Rana dedi ki...

Öncelikle gelmiş geçmiş olsun .Ben de o hastanede genel cerrahla görüştüm tavsiye üzerine estetik cerrah olduğunu bilmiyordum.çok kilolu olmama rağmen dr saçma bir şekilde internet sitesine abonelikle bana kilo verdiren mama falan pazarlamaya kalktı . Dr un tutumu beni rahatsız etti bende bir daha gitmedim. Bana doktorunuzun adını verir misiniz? Artık sol kolumu oynatamaz, boynumun ağrısından duramaz durumdayım. Şimdiden teşekkürler

Fulyanna dedi ki...

Rana Hanim merhaba, tşk ederim.
Benim doktorum Meltem Ayhan Oral'di hayatimin değişimini kendisine borçluyum şükürler olsun ki🙏sizin için de en hayirlisi olmasini diliyorum.

Rana dedi ki...

Teşekkür ederim.Önümüzdeki hafta kendisinden randevu alacağım.Umarım ben de sizin gibi en kısa zamanda sağlığıma kavuşup hayatımın değişimini yaşarım 🙏sevgiler.

Fulyanna dedi ki...

Rica ederim Rana Hanim ayni değişimi ve değişimin getirdiği mutluluğu isteyen herkesin yaşayabilmesini diliyorum. Zira bu ameliyat benim hayatimin dönüm noktasi oldu şükürler olsun ki🙏

Adsız dedi ki...

sizi tebrik ederim. Ben de yıllardır kakar verememiş biri olarak yazınızdan çok etkilendim. Artık bu konuyu çok daha ciddi düşüneceğim.